شبیه سازی مبدل های طول موج در شبکه های مخابراتی فیبر نوری

مبدل های طول موج یکی از اجزای اصلی شبکه های wdm (wavelength division (multiplexed network می باشند. وظیفه اصلی این مبدل ها تغییر طول موج اطلاعات ارسالی یا به عبارت دیگر تغییر کانال اطلاعات ارسالی می باشد. در این میان مبدل های طول موجی که از soa ها (semiconductor optical amplifier) ها استفاده می کنند، یکی از بهترین گزینه ها برای تبدیل طول موج در شبکه های wdm می باشند. با استفاده از خواص غیر خطی soaها، می توان به سه روش اصلی بهره متقاطع ، فاز متقاطع ، و آمیختگی طول موجی ، یک مبدل طول موج ساخت. در این بین، روش بهره متقاطع ساده ترین و قابل لمس ترین روش است که نتایج آزمایشگاهی قابل قبولی نیز داشته است[1]. همچنین روش فاز متقاطع بهترین روش با بهترین بازده تبدیل می باشد[2]. در این پایان نامه، ابتدا مروری کلی بر تقویت کننده های نیمه هادی نوری یا همان soaها داریم. سپس بخش کوچکی به بررسی تداخل سنج های مختلف اختصاص می یابد که از آنها در بخش های بعدی استفاده خواهد شد. سپس مبدل های طول موج رایج امروزی که به روش optoelectronic کار می کنند بررسی می شوند. در ادامه اصول کلی تبدیل طول موج با استفاده از مبدل های طول موج تمام نوری تشریح می شود. در بخش بعد سعی می شود که با استفاده از فرمولبندی ریاضی soa ها مقداری اطلاعات خود را نسبت به عملکرد مبدل های طول موج تمام نوری و پارامترهای موثر بر عملکرد آنها افزایش دهیم. سپس در بخش اصلی این پایان نامه دو نوع از مبدل های طول موج تمام نوری را شبیه سازی می کنیم. برای این کار ابتدا به معرفی اجمالی و اصول کلی کار نرم افزار opti system می پردازیم. سپس با استفاده از این نرم افزار، دو نوع مبدل طول موج که یکی به روش بهره متقاطع و دیگری به روش فاز متقاطع عمل می کنند را شبیه سازی می کنیم و در هر بخش با استفاده از این نرم افزار نتایج را بهینه سازی می کنیم. همچنین برای اطمینان بیشتر از نتایج بدست آمده، آنها را با نتایج یک کار آزمایشگاهی که توسط آقای shaochun cao در سال 2003 انجام شده است، مقایسه می کنیم.